ลักษณะการแต่ง
กลอนบทละคร
ภาษาที่ใช้ความงามของวรรณศิลป์
ภยานกรส ( รสแห่งความกลัว ตื่นเต้นตกใจ)
ท้าวกรุงพาณเสด็จไปบนสวรรค์
เมื่อนั้น เทเวศกับหมู่สาวสวรรค์
ความกลัวอสุรกุมภัณฑ์ ตัวสั่นเพียงสิ้นชีว
นางสวรรค์นั้นร้องหวีดหวีด ตรีดตรีดอื้ออึงคะนึงมี่
ล้มลุกคลุกคลานไม่สมประดี อุ้มจูงกันหนีอสุรา
สัลลาปังคพิไสย ( บทโศก )
พระบิดา พระมารดา ร่ำไห้หาพระอุณรุท
เจ้าแม่เอ๋ยเจ้าดวงประทีปแก้ว มาสูญแล้วล่วงลับอับศรี
เจ้าพ่อเอ๋ยจะมัวทั่วบุรี จะมีแต่ร่ำไรด้วยความรัก
โอ้เจ้ามาจากแม่จริงจริง พ่อยอดมิ่งมงกุฎอาณาจักร
ร่ำพลางข้อนทรวงเข้าฮักฮัก ซบพักตร์เกลือกกลิ้งไม่สมประดี
พิโรธวาทัง ( บทตัดพ้อ โกรธ )
ท้าวกรุงพาณกริ้วนางอุษา
ว่าพลางเหลือบเห็นพระบุตรี อสุรีเกี้ยวโกรธดั่งเพลิงไหม้
เหม่อีอุษาจัญไร ดูดู๋เป็นได้ช่างไม่คิด
เสียแรงที่กูบำรุงเลี้ยง พ่างเพียงสืบสายโลหิต
ความรักเปรียบปานชีวิต แสนถนอมเป็นนิจดั่งดวงตา
นารีปราโมทย์ ( บทเกี้ยว โอ้โลม )
ว่าพลางเหลือบเห็นพระบุตรี อสุรีเกี้ยวโกรธดั่งเพลิงไหม้
เหม่อีอุษาจัญไร ดูดู๋เป็นได้ช่างไม่คิด
เสียแรงที่กูบำรุงเลี้ยง พ่างเพียงสืบสายโลหิต
ความรักเปรียบปานชีวิต แสนถนอมเป็นนิจดั่งดวงตา
นารีปราโมทย์ ( บทเกี้ยว โอ้โลม )
พระอุณรุทโอ้โลมนางอุษา
โฉมเอยโฉมเฉลา ยุพเยาว์เช่นเชื้ออัปสร
เจ้าดวงดอกฟ้าสถาวร ขวัญอ่อนผู้ร่วมฤทัย
อย่าเคียดแค้นผินพักตร์ผลักพี่ แต่นี้หาให้ขุ่นเคืองไม่
รักเจ้าเท่าเทียมดวงใจ จะฝากชีวิตไว้ให้นงคราญ
เสาวรจนี ( บทชมโฉม )
โฉมเอยโฉมเฉลา ยุพเยาว์เช่นเชื้ออัปสร
เจ้าดวงดอกฟ้าสถาวร ขวัญอ่อนผู้ร่วมฤทัย
อย่าเคียดแค้นผินพักตร์ผลักพี่ แต่นี้หาให้ขุ่นเคืองไม่
รักเจ้าเท่าเทียมดวงใจ จะฝากชีวิตไว้ให้นงคราญ
เสาวรจนี ( บทชมโฉม )
พระอุณรุทชมโฉมนางกินนรี
พิศรูปงามรูปอรชร เพียงทรงอัปสรสาวศรี
พิศพักตร์งามผ่องไม่ราคี ดั่งแว่นแก้วมณีทั้งห้านาง
พิศขนงงามก่งดังคันศิลป์ เนตรนิลขำคมทั้งสองข้าง
พิศกรรณเพียงกลีบอุบลบาง พิศปรางงามปรางดั่งปรางทอง
พิศโอษฐ์งามเอี่ยมเทียมจะแย้ม งามนาสิกแสล้มไม่มีสอง
พิศถันงามเนื้อนวลละออง ดั่งปทุมทองพิศอันโอฬาร์
พิศกรงามกรายเมื่อกรีดกร พิศองค์งามอ่อนดั่งเลขา
ยิ่งพิศยิ่งเพลินจำเริญตา พระแสนสุดเสน่หายุพาพาล
พิศรูปงามรูปอรชร เพียงทรงอัปสรสาวศรี
พิศพักตร์งามผ่องไม่ราคี ดั่งแว่นแก้วมณีทั้งห้านาง
พิศขนงงามก่งดังคันศิลป์ เนตรนิลขำคมทั้งสองข้าง
พิศกรรณเพียงกลีบอุบลบาง พิศปรางงามปรางดั่งปรางทอง
พิศโอษฐ์งามเอี่ยมเทียมจะแย้ม งามนาสิกแสล้มไม่มีสอง
พิศถันงามเนื้อนวลละออง ดั่งปทุมทองพิศอันโอฬาร์
พิศกรงามกรายเมื่อกรีดกร พิศองค์งามอ่อนดั่งเลขา
ยิ่งพิศยิ่งเพลินจำเริญตา พระแสนสุดเสน่หายุพาพาล
แหล่งที่มา https://sites.google.com/site/wrrnkhdithikhwrru/laksna-kar-taeng.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น